اولا:در قرآن كريم اين مطلب به صورت يك نويد كلى در كمال صراحت هست،يعنى هر كسى كه قرآن كريم را مطالعه كند مى‏بيند قرآن كريم آن نتيجه را كه بر وجود مقدس حضرت حجت مترتب مى‏شود، در آيات زيادى به عنوان يك امرى كه به طور قطع در آينده صورت خواهد گرفت ذكر مى‏كند.از آن جمله است اين آيه: و لقد كتبنا فى الزبور من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادى الصالحون ⁽¹⁰⁾ .خدا در قرآن مى‏گويد كه ما در گذشته بعد ازذكر-كه گفته‏اند يعنى بعد از آنكه در تورات نوشتيم-در زبور هم اين مطلب را اعلام كرديم،و ما اعلام كرديم،پس شدنى است كه: ان الارض يرثها عبادى الصالحون. صحبت منطقه و محل و شهر نيست،اصلا فكر آنقدر بزرگ و وسيع است كه سخن از تمام زمين است: زمين براى هميشه در اختيار زورمندان و ستمكاران و جباران نمى‏ماند،اين يك امر موقت است،دولت صالحان كه بر تمام زمين حكومت كند،در آينده وجود خواهد داشت.در مفهوم اين آيه كوچكترين ترديدى نيست.

فرهنگ انتظار و مهدویت اقیانوس بی کرانی است که هر معتقد به امام قائم (عج) در حد بینش و دانش و تحقیقی که کرده از آن برداشت می کند؛ نگرشی درست به ظهور منجی موعود از سلاله پاک پیامبر اسلام (ص) و درک صحیح از معیار ها، ارزش ها و مسئولیت ها و احیای امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح خود و جامعه است؛ رابطه ای قوی و پایدار بر اساس رابطه ولایی، بین انسان و امام عصر(عج) ایجاد می کند.

عطر رسالت

طوس، مدینه دیگری است؛ چرا که خورشید مدینه در آن آرمیده علی بن موسی الرضا، پاره تن و رسول مدنی است. او عطر و بوی رسالت را از مدینه به ایران آورده است، آن هنگام که راه مدینه تا طوس را پیمود و از برکت این هجرت، ایران برای همیشه در چشم انداز پرتو امامت قرار گرفت. آن بزرگوار به هنگام وداع دردمندانه با تربت احمدی، گردی از ایمان آن مزار برگرفت و بر این خاک پاشید و سرزمین عجم را، با پیام رسول حق عجین نمود و سرزمین سلمان را، بیمه خط اهل بیت کرد. غریب خراسان، آشنای دل ها و دیده های آشناست. می گویید نه؟ به امواج زائران و حلقه های طائفان بر مرقدش بنگرید، به دل های شیدایی که کبوتر حرم او نیز و جان های مشتاقی که دلداده این کویند. آه از آن انگور مسموم که رضای آل محمد صلی الله علیه و آله را به رضوان برد! وای از آن زهر جفا که امام جواد را یتیم کرد و داد از آن مرگ غریبانه که معصومه را در حسرت دیدار برادر، گریان نمود!

انديشه ي مهدويت در طول تاريخ در بين شيعه به طور خاص ودر ميان تمام مسلمانان به طور عام وهمچنين با نام منجي در ميان تمام ملل وجود داشته است، اما در مواقعي كه ظلم وستم ورنج مردمان افزون بر طاقتشان مي شده نمود و بروز ديگري مي يافت. ادعاي دروغين مهدويت موضوعي است كه هميشه جامعه ي اسلامي و به خصوص شيعي را دچار تشتت و آسيب مي كرده است.
اين ادعاها كه امروزه و هر چه به ظهور نزديكتر مي شويم پررنگتر و بيشتر مي شود، سابقه اي به طول خود اسلام دارد. اولين نشانه هاي ادعاي مهدويت را مي توان پس از واقعه عاشورا مشاهده كرد.
حادثه ي عظيم عاشورا ضربه ي خرد كننده اي بر پيكر شيعه وارد كرد و با انعكاس آن در سراسر سرزمين اسلامي رعب و وحشت شديدي در جامعه اسلامي بر پا كرد.

سيد بحر العلوم (ره) روزي به قصد تشرّف به سامرا تنها به راه افتاد. در بين راه درباره اين مسأله كه ((گريه بر امام حسين(ع) گناهان را مي‏آمرزد)) فكر مي‏كرد. همان وقت متوجه شد كه شخص عربي، سوار بر اسب به او رسيد و سلام كرد. بعد در لحظه‏اي پرسيد: جناب سيد! درباره چه چيز به فكر فرو رفته‏اي؟ و در چه انديشه اي؟ اگر مساله علمي است مطرح كنيد، شايد من پاسخش را بدانم. سيد بحر العلوم فرمود: در اين‏باره فكر مي‏كنم كه چطور مي‏شود، خداي تعالي اين همه ثواب به زائران و گريه كنندگان بر حضرت سيدالشهدا(ع) مي‏دهد؛ مثلاً در هر قدمي كه در راه زيارت بر مي‏دارد، ثواب يك حج و يك عمره در نامه عملش نوشته مي‏شود و براي يك قطره اشكي تمام گناهان صغيره و كبيره‏اش آمرزيده مي‏شود؟
 آن سوار عرب فرمود: تعجب نكن! من براي شما مثالي مي‏آورم تا مشكل حل شود.

عن الباقر(ع): یظهر المهدی(ع) فی یوم عاشورا و هو الیوم الذی قتل فیه الحسین بن علی۸ و کأنی به یوم السبت العاشر من المحرم قائم بین الرکن و المقام، جبرئیل عن یمینه و میکائیل عن یساره و تصیر إلیه شیعته من أطراف الأرض، تطوی لهم طیاً حتی یبایعوه، فیملأ بهم الأرض عدلاً کما ملئت جوراً و ظلماً‌.[۱]
از امام باقر(ع) روایت شده است که فرمودند:
حضرت مهدی(عج) در روز عاشورا ظهور می‌کند و این همان روزی است که حسین بن علی(ع) در آن کشته شد. گویا او را می‌بینم که در روز شنبه دهم محرم، بین رکن و مقام ایستاده است؛ جبرئیل سمت راست او و میکائیل سمت چپ او هستند و شیعیانش از اطراف زمین به سوی او می‌روند؛ زمین زیر پای آنان پیچیده می‌شود [و به سرعت در نوردیده می‌شود] تا با او بیعت نمایند. آنگاه به کمک آنان زمین را پر از عدل می‌کند چنانچه از ظلم و جور لبریز شده بود.

حدیث ۱     الباقر(ع): یقوم القائم(عج) بأمر جدید و کتاب جدید و قضاء جدید علی العرب شدید، لیس شأنه إلا السیف، لایستتیب أحداً و لا یأخذه فی الله لومه لائم.[۱]
امام محمد باقر(ع) فرمود:
حضرت قائم(عج) با امر و دستور جدید و کتاب جدید و قضاوت جدید قیام خواهد کرد و بر عرب سخت و شدید خواهد بود. سر و کاری ندارد مگر با شمشیر و از احدی از ظالمان طلب توبه نخواهد کرد و در راه خدا از سرزنش هیچ سرزنش‌کننده‌ای نمی‌ترسد.
حدیث ۲    عن الحسن بن هارون قال کنت عند أبی عبدالله(ع) جالساً فسأله المعلی بن خنیس: أیسیر القائم(ع) بخلاف سیره علی(ع) فقال: نعم و ذاک أن علیاً(ع) سار بالمنّ و الکفّ لأنه علم أن شیعته سیظهر علیهم من بعده، و إن القائم إذا قام سار فیهم بالسیف و السبی وذلک أنه یعلم أن شیعته لم یظهر علیهم من بعده أبداً.[۲]
حسن بن هارون گوید: در محضر امام صادق(ع) نشسته بودم که معلی بن خنیس از آن حضرت پرسید: آیا حضرت قائم برخلاف روش و سیره‌ی امیرالمؤمنین(ع) عمل خواهد کرد؟ حضرت فرمود:

جلوه‏اي ديگر از ارتباط دو فرزند زهرا(س)، روز عاشورا است، كه دل عزاداران بايد به عشق ولي‏عصر بتپد و ذكر قيام اباعبدالله، با ياد امام زمان (عج)، توأم باشد.
 صالح بن عقبه از پدرش نقل مي‏كند: امام محمد باقر(ع) فرمود: ((هر كس حسين بن علي(ع) را در روز دهم محرم زيارت كند تا آن كه نزد قبر آن حضرت گريان شود، خداوند - تبارك و تعالي - ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد به او عطا كند كه ثواب آن‏ها، مثل ثواب كسي است كه درخدمت رسول خدا(ص) و ائمه طاهرين(ع) حج و عمره و جهاد كرده باشد.

پیامبر می رود؛ ولی...

نفس های آتشین تو، در کلمه کلمه معجزه جاویدانت تا همیشه زنده است و «کلام» ـ که اعجاز توست ـ هر بار با زبانی دیگر و بیانی دیگر، خوانده می شود و اوج می گیرد.

کلام تو که همان کلام الهی است، همچون چشمه ای لایتناهی است و هنوز بر دشت های دور و کویر خشک جان های مرده نازل می شود.

هنوز صدای «إِقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذیِ خَلَقَ» است که می آید و در غارهای تفکر مشتاقان، ندای عرش را برمی انگیزد.

هنوز صدای «اِقْرَأْ وَ رَبُّکَ الاْءَکْرَم»، دیدگان حقیقت طلب را به خوانش صحیفه های رحمت فرامی خواند و دست های شکرگزار را به نوشتن کتیبه های تفسیر.

پیامبر خواهد رفت، ولی هر باره هزاران جان تحول یافته مثل پیامبر خواهند آمد و هزاران بار دیگر نغمه های الهام، دهان به دهان تکثیر خواهد شد.